
ทางสู่จุดหมาย
ต้องมีสักช่วงหนึ่งของระยะทางสู้เป้าหมาย
ที่เราจะรู้สึก ท้อ
รู้สึกว่า เป้าหมาย มันอยู่ไกลเกินเอื้อมถึง
ไม่แปลก...หลายคนก็รู้สึกเช่นนี้ ในวันที่ เราเริ่มต้นสู้ เป้าหมาย
ในวันที่เรารู้สึกเช่นนี้
ให้เรานึกถึงชีวิตที่เราเคยผ่าน
ในวันที่เรา ฝึกเดิน
ในวันที่เรา ฝึกขี่จักรยาน
ในวันแรกที่เราเข้าโรงเรียน
ในวันที่เรา ฝึกขับรถ
สิ่งเหล่านี้...ตอนเริ่ม เราก็รู้สึกว่ามันยาก
แต่เรา ก็ผ่านมันมาได้
และวันนี้...เรารู้สึกว่า สิ่งเหล่านั้น มันธรรมดามากๆ
อย่าหยุดที่จะก้าว
ก้าวต่อไป..ตามแผนที่เราวางไว้
ศึกษาและเรียนรู้มันให้เต็มร้อย
ลงมือทำด้วยความใส่ใจ
สักวัน..เป้าหมายต้องเป็นของเรา
..ผู้ชนะ...
หยาดเมฆา
01/06/2016
No comments:
Post a Comment